29 Ekim 2012 Pazartesi

Belirsizlikler..

  Yaklaşık 10 günlük tatil bitti,geçti,gitti..Yurda yarın döneceğim için bi yandan huzursuzum çünkü istemiyorum o her an birilerinin olması durumunu.. Kafa dinlediğin,oturup düşündüğün sana ait bi dört duvar yok. Diğer yandan bu 10 gün bana yetti de arttı bile aileyle geçirmek için. Fazlası sıkmaya başlıyor bi yerden sonra. O yüzden mutlu muyum değil miyim pek emin değilim. Eve çıksam en iyisi olucak ama şimdilik öyle bir durum yok bu dönem..
  Blogum olduğunu bile unutmuşum ama hatırlatan kişi saolsun,şuan içimi dökebildiğim yere kavuşmuş gibi hissediyorum kendimi.. Takıldığım,bu aralar ruh halime en uygun bulduğum şarkıyı da belirtmezsem olmaz..



  Belli bi dönemim oldu,ilk 4 hafta Ankara'ya gittiğim.O dönem yeni yurt vs,yeni tiplere alışma durumundan olsa gerek pek düşünceli değildim..Ama bu bayramı nasıl geçirdiğimi bir ben bilirim.Bir de.. diyen cümleyi kuramayacağım ne yazık ki..Neyse..Bayramın başı zaten rezaletti,otobüsü kaçırmam,mal gibi aştide kalmam vs vs..

  Bazen öyle garip geliyor ki tüm hayat,düzen yani.. Belki de yetiştirilme tarzı,tam olarak ne olduğunu bilemedim şuan..Sanki istediğin hayatı yaşayamıyormuşsun gibi.. Ve istesen yaşayabilirsin,herşeyi aileeni arkadaşlarını herkesi karşına alıp.. Ama nasıl bi kafa yapısıysa artık yapamıyosun çünkü kendini tanıyosun. Yaptıktan sonra yaşıyacağın pişmanlıkları biliyosun önceden,tek tek hem de.. Ailenin ne tepki verceğini biliyosun ki aile deyip durmam pek doğru değil çünki tek taktığım aslında sadece annem.. Ve sonunda annenin de nasıl üzülceğini biliyosun. İkilemde kalıp duruyosun o yüzden..Bir karara varıyosun,tamam diyosun ya bitsin ve kafam rahatlasın! Artık bunları düşünüp durmiyim.. Tamam söyleyeceğim ona da bitsin diye.. En başta o da ben de üzülücem ama en azından sonunda tüm bu belirsizlikler biticek.. Diyosun diyosun ama yine yapamıyosun çünkü biliyosun ki onunlayken mutlusun. Onun da öyle olduğunu hissediyosun.. Hiç bi halt edemiyosun bu durumda..

  Şuan şarkıda da dediği gibi çıkıp uçuş saati gelene kadar sadece sürsem sürsem başka hiç bişi yapmasam.. Arkadaşımla konuştuk bugün saatlerce..Tabi bu ilişkiden bahsedemiyorum. Ama genel olarak diğer konulardan bahsederken fark ettik ki o da ben de o kadar çok sorguluyoruz ki herşeyi.. Tümünü bu hayatın yani.. İlla ki başkaları da sorguluyodur ama herkesin bu kadar çok kafa patlattığını sanmıyorum,o da sanmıyomuş.. Bir dönem bi kitap okumuştum,orda ki anlatılan aklıma geliyo bu ara sık sık.. Kısaca, hayatta 2 tip insan var.. Mutluyum diyebilenler ve mutsuz değilim demekle yetinenler.. Mutsuzum diyenler de vardır illaki ama sanırım mutluyum diyebilmek için çok şey beklememek lazım hayattan..Belki de şartları deiştirebilmek için cesaretli olabilmek lazım,bilmiyorum..

  Hem bu ilişkide her zaman mantıklı,koruyucu olanı oynadım hem de genel olarak hayatımda hiç bireysel kararlar veremedim. Okuldan örnek vermem gerekirse,kesinlikle ama kesinlikle bu okula devam etmek istemiyorum,sonrasında öss vs de istemiyorum ama yine de ''Ben okulu bırakıyorum,o kadar!'' diyemiyorum hiç bir şekilde.. Bir dönem afrikada bir rehabilitasyon merkeziyle yazışmıştım,kabul de etmişlerdi oraya ama tabiki sonrasında yattı.. Zaten orası dünyanın en can güvenliği olmayan yerlerinden biriymiş.. Ama hayal kurabilirsem şuan, isterdim öyle bir yerde sadece hayvanları tedavi etmeyle geçsin ömrüm.. Su ve yemek sorunu olmadığı sürece tabiki,gerçekçi de olmak lazım.. Çevremdekiler genelde ilerde çok para kazanma derdinde. O durumdakilerin de çok mutlu olmadıklarını düşündüğümden midir yoksa zaten bizim de durumumuz yeterli olduğu için midir bilmem hiç öyle hayaller kuramıyorum ilerisi için.. Bi araba hayalim oldu hep,o da eski bi mustang başka bişi diil..

  Konudan konuya uçmuşum,şuanda da kafamda binlerce şey var sanki,toparlama özürlüsü olarak tabiki toparlayamıyorum..Sanırım hayattan tek istediğim özgürce kararlar alabilicek karakteri edinebilmek,kimseden çekinmeden.. Belki de biraz da başkalarını umursamadan davranabilicek gücü elde etmek.. Ve başkalarına göre yaşamadan sadece kendi hayatım için huzuru arayabilmek...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder