B.k gibiyim..

  'Bok gibiyim..' Çevremdeki herkese bu cevabı vermek istiyorum.. Durmadan aslında iyiyim ben şeklinde kendimi kandırmaktan,çırpınmaktan bıktım.. Acayip yoruldum hatta.. Annem öyle bir halde yakaladı ki,bir şeyle oyalanınca sanki değişcekmiş gibi. Elimde törpü aynı tırnağı törpüleyip duruyorum bir yandan deli gibi ağlıyorum. Ankara'da olsam daha iyiydi,evde kaçacak yerde yok.. Anlatmaya çalıştıkça daha da ağladım, iki kelime edicem diye on kere hıçkırdım.. Annem beni ilk defa böyle gördüğünden olsa gerek, profesyonel kişilerden destek almam gerektiğine karar verdi..

  Öyle bir hal aldım ki, en yakınım dediğim insanlardan bile uzaklaşıyorum.. Telefonu ya açmıyorum ya da kapatıyorum.. Şuan kimsenin aşkını meşkini,gezdiği yerleri ya da eften püften sorunlarını dinlemeye gücüm yok. Böyle yaparak,kabuğuma çekilerek rahatlarım sanıyorum ama bu sefer tek başıma daha da bunalıyorum. Ne kadar bencil bir yaratık oldun sen diyorum kendime.. İnsan her huyundan her şeyinden nefret eder mi? Ben ediyorum işte,her zerremden her fikrimden,beni ben yapan her şeyden nefret ediyorum. Ben hangi ara bu hale geldim onu da bilmiyorum aslında. Yani düşünüyorum ne zaman böyle oldum ben diye ama cidden o zamanı bulamıyorum.. Zamanla farkına varmadan birikmiş birikmiş ve şu aralar da patlamaya çalışıyor sanırım.

 Gün içinde mal mal planlar yapıyorum,bir kutu bundan içsem ya da şöyle yapsam gibi şeyler. Sonra diyorum ki kendime kızım sen ergen misin napıyorsun,düşündüğün şeylere bak.. Zaten hiç öyle olaylı bir ergenliğim olmamıştı,sorunsuzdum yani,şimdi mi yaşıyorum bunu nedir.

 En eski arkadaşım var bir tane,cidden en eskisi ve en yakını.. Yani yakınıydı.. Şuan onunla bile arayı açıyorum gibi. Neyin var noluyor sana diyor tabi. Cevap veremiyorum. Nasıl verebilirim.. Aslında bir sorun yok sadece mezun olamıyorum,artık sınavlara bile girmiyorum zaten kalacağım diye düşünmekten mi diyim. Kız bana götüyle güler bunu mu bu kadar dert ettin diye. Ama sonra başka bir arkadaşım aradı,dayanamayıp açtım ayıp olmasın diye. Konuşuyoruz.. Çoktan mezun oldu ki kız benden küçük. İş bulmuş ama bir sorunu varmış,peşinde iki erkek varmış karar veremiyormuş. Anlattı anlattı..O şunu dedi bu bunu dedi,(al dedi git dedi)bu şöyle ama şu böyle.. Ne yapacağım bilmiyorum.. Eh dedim ikisi de makul,bilemedim ben tipe göre seç madem ikisine de birşey hissetmiyorsun.. O an içimden öyle küfürler geçiyor ki. Aslında ona değil kendime. Hiç bir halt olamadığım için. 5. - 6. kere aldığım dersleri hala veremediğim için,yenilgiyi kabul edip sınava bile girmediğim için.. Bu kadar güçsüz olduğum için.. O küfürleri bağıra bağıra bir saydırabilsem belki rahatlayacağım ama hep içime..

 Şimdi bir de psikologa gidince ne anlatacağım ki düşüncesi sardı. Anlatacağım dinleyecek anlatacağım dinleyecek.. Ee ne diyecek yani.. Gidip denemeden bilemeyiz tabi. Rahatlamak için gittiği şeyi bile bu kadar düşünen başka var mıdır acaba merak ediyorum.

 Şimdi önümde iki sınav daha var. Sanırım bu gidişle onlara da girmeceğim. O hocaların suratları hep gözümün önünde. Çık dışarı deyip sözlüden atışları. Geçen gün rüyamda onlardan birini gördüm. Köpek var bir tane. Hayvan yola koşuyor,bir araba çarpıyor buna. Ben konuşuyorum hemen alıyorum arabaya. Bir kliniğe götürüyorum. Hayvan gözlerini açıyor. Hafif bandaj filan yapıyor kadın. Sonra tam hayvanı geri alıcam kucağıma. Bu hoca bozuntusu geliyor bir anda içeri,nasıl geldiyse artık. Hayvanın göğüs kafesine tekme atmaya başlıyor. Ben küfürler ediyorum,ağlıyorum,adama vuruyorum ama adama sıfır etki. Sonra uyandım o psikolojiyle. Yani nasıl canavarlaştırdıysam adamları gözümde. Bir de çoktan mezun olan bazı arkadaşlar,bana hep öneride bulunurlardı,hoca kötü birşey dese bile yağ çek sınavda. Adam bana aşağılar gibi baktığı an ben kopuyorum zaten,suratımda sıfır ifade içimde küfürler.. Karşımda başka bir öğrenci yıkama yağlamada halbuki..

 Benden çok daha az bilip geçenlerde oldu zamanında,sözlü sonuçta,adamda uyandırdığın fikre bakar. Haksızlık çok evet. Bu klişe laflar herkesin dilinde. Ama artık haksızlık var diyen nerdeyse herkes mezun. Ben ? hmm  evet bu yaz tüm sınavlarımı verirsem 1 senem daha var. veremezsem daha da uzayacak.

 Bugün Kenan Işık'ın sunduğu bilgi yarışmasında bir çocuk çıktı. Okul bitmiş,İsveç'de doktora mı ne yapıyormuş,atom parçacıkları üzerine sanırım tam hatırlamıyorum. O an anneme baktım,kadının içi gitti. O an bazı filmlerde olurya parça parça olursun yok olursun bir anda,öyle olmak istedim o an.. Ciddi ciddi yok olmak istedim.. O an babama bakmadım,surat ifadesini görmedim ama 'Bizim kız neden böyle oldu,nerde hata yaptık' demiştir içinden büyük olasılıkla..